Prezesie!
Dziś opowiem Tobie historię pewnej Pani Prezes w spółce z o.o. Przyjmijmy, że ma na imię Zofia.
Zofia założyła jednoosobową spółkę z o.o. Podjęła się również pełnienia funkcji Prezesa w jednoosobowym zarządzie tej spółki. Zofia snuła plany odnośnie do działalności, którą miała prowadzić jej spółka z o.o.. Coś jednak biznesowo nie wyszło tak jak powinno, więc Zosia zaniechała realizacji tych planów i … spółkę porzuciła. Spółka zawiązana i zarejestrowana w KRS ostatecznie nie podjęła jakiejkolwiek działalności.
Zofia co roku składała w KRS sprawozdanie finansowe, sprawozdanie zarządu z działalności spółki, uchwałę o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i uchwałę o pokryciu straty, gdyż wiedziała, że ciąży na niej, jako na zarządzie, taki obowiązek sprawozdawczy.
Zosia nie bardzo wiedziała co zrobić, aby spółkę „zamknąć” i wykreślić z KRSu więc opcja składania sprawozdań i uchwał raz w roku nie jawiła się jako zbyt uciążliwa, w porównaniu z kosztowną, jej zdaniem, procedurą likwidacji spółki.
Przez kilka lat Pani Prezes wykonywała sumiennie obowiązki sprawozdawcze aż któregoś roku zapomniała. Dostała wezwanie na przesłuchanie na Komendę Policji. Powiedziała na przesłuchaniu, jakie są powody opóźnienia i obiecała sprawozdanie finansowe złożyć w KRS.
Zofia nie złożyła jednak tych sprawozdań za poprzedni rok, do końca kolejnego roku obrachunkowego.
art. 77 pkt 2 ustawy o rachunkowości
art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości
Zofia zgłosiła się do Kancelarii, kiedy otrzymała akt oskarżenia. Oskarżono ją o to, że dopuściła się niesporządzenia sprawozdania z działalności spółki, tj. o czyn z art. 77 pkt 2 ustawy o rachunkowości, a także o to, że nie złożyła w Krajowym Rejestrze Sądowym sprawozdania finansowego, tj. o czyn z art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości.
Zofia zdziwiła się jakie mogą ja za to spotkać konsekwencje, gdyż myślała, że nikomu przecież nie wyrządziła tym szkody.
Kara za niesporządzenie sprawozdania z działalności spółki
Wytłumaczyłam wówczas Zofii, że art. 77 pkt 2 ustawy o rachunkowości wprowadza odpowiedzialność karną za naruszenie obowiązku sporządzenia sprawozdania finansowego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego, sprawozdania z działalności, sprawozdania z działalności grupy kapitałowej, sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej oraz skonsolidowanego sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej.
Na podstawie tego przepisu ten, kto w ogóle nie sporządził takiego sprawozdania podlega grzywnie albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
Czyn zabroniony z art. 77 pkt 2 ustawy o rachunkowości jest typem formalnym (bezskutkowym), co oznacza, że do jego znamion nie należy spowodowanie żadnej zmiany w świecie zewnętrznym (nie potrzeba żadnej szkody).
Kara za niezłożenie sprawozdania finansowego
Podobnie, rzecz się ma z art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości. Opisany tu czyn zabroniony też jest typem formalnym (bezskutkowym) dotyczącym abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo dobra prawnego. Czyn ten jest zagrożony karą grzywny albo karą ograniczenia wolności.
Czynność wykonawcza czynu z art. 79 pkt 4 jako „nieskładanie wbrew przepisom ustawy we właściwym rejestrze sądowym sprawozdania finansowego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego, sprawozdania z działalności, sprawozdania z działalności grupy kapitałowej, sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej, skonsolidowanego sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej”, wskazuje, iż zawsze chodzi zaniechanie.
Chodzi o takie sytuacje jak:
- złożenie sprawozdania w ogóle nie nastąpiło,
- nastąpiło złożenie sprawozdania do rejestru sądowego ale nie było ono skuteczne (z uwagi na braki formalne),
- zgłoszenie zostało dokonane później, niż wynika to z przepisów ustawy.
Przechodząc ponownie do historii Zofii, warto podkreślić, że Prezeska Zofia chciała domagać się przed Sądem uniewinnienia, choć ciężko było znaleźć pole do obrony wobec przyznania przez oskarżoną faktu niezłożenia sprawozdania finansowego i niesporządzenia sprawozdania z działalności spółki oraz wobec formalnego czynu zabronionego.
Obrona przez wykazanie znikomego poziomu społecznej szkodliwości czynu
W tej sprawie zdecydowałam się na obronę Klienta poprzez wykazanie znikomego poziomu społecznej szkodliwości czynu.
Sprawa zakończyła się sukcesem.
Sąd co prawda uznał, że Zofia dopuściła się popełnienia zarzucanych jej czynów, jednak na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.p.k. postępowanie umorzył a kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.
Sąd rozpoznający sprawę, wskazał, że oceniając stopień szkodliwości społecznej czynu zarzucanego oskarżonemu konkretyzujący się w szerszych ramach szkodliwości społecznej właściwej dla danego typu przestępstwa, któremu odpowiadają granice ustawowego zagrożenia karą – stopień szkodliwości społecznej czynu oskarżonej był znikomy i w konsekwencji postępowanie należało umorzyć z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu. Sąd ocenił, że oskarżona naruszyła swoim zaniechaniem obowiązujące normy co do terminowości sporządzenia i złożenia sprawozdania finansowego, jednakże uchybienie to po części wynikało z sytuacji osobistej, w jakiej znalazła się oskarżona (czego dowodzono w ramach ustalonej linii obrony). Według Sądu należało mieć na uwadze, iż sprawozdanie finansowe, pomimo braku zachowania należytej terminowości zostało finalnie sporządzone i złożone do odpowiedniego organu. Sąd kierując się również zasadami współżycia społecznego, uznał, że społeczna szkodliwość powyższego czynu jest znikoma. Dodatkowo Sąd wskazał, iż zachowanie oskarżonej z uwagi na nieprowadzenie rzeczywistej działalności przez spółkę nie spowodowało negatywnych następstw wobec podmiotów trzecich. Sąd ocenił również, że motywacja oskarżonej wskazuje na znikomy stopień szkodliwości społecznej przypisanych jej czynów.
Umorzenie postępowania karnego
Mając na uwadze treść art. 1 § 2 k.k., który wskazuje, że nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, a także treść art. 17 § 1 ust. 3 k.p.k., który nakazuje umorzyć wszczęte postępowanie, jeżeli społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu jest znikoma, Sąd umorzył postępowanie przeciwko Zofii.
A czy Tobie Prezesie zdarzyło się złożyć sprawozdania po terminie?
Nie ryzykuj – czym prędzej złóż zaległe sprawozdania. W przeciwnym razie grozi Ci kara grzywny albo kara pozbawienia wolności do lat 2, albo obie te kary łącznie.
Weronika Hoffa
radca prawny
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }